Infectieuze artritis

Als bacteriën een gewricht binnendringen (infecteren), dan kan er infectieuze artritis ontstaan. Dit wordt ook wel ‘septische artritis’ genoemd. Vaak gaat het om huidbacteriën of de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt.

Oorzaak

In 95% van de gevallen komt de bacterie via het bloed in het gewricht terecht. Bijvoorbeeld door een huidinfectie of een urineweginfectie. Soms komt een bacterie direct in het gewricht terecht via een diepe wond of heel zelden na een injectie. De meest voorkomende huidbacterie is de Staphylococcus aureus, maar er zijn nog veel meer bacteriën die infectieuze artritis kunnen veroorzaken.

Mensen met een verminderde weerstand en/of beschadigde gewrichten, zoals bij reuma, hebben meer kans op infectieuze artritis.

Symptomen

Mensen met infectieuze artritis hebben vaak de volgende klachten:

• een ontstoken gewricht (of meerdere);
• ziekteverschijnselen zoals koorts of koude rillingen;
• vaak is het ontstoken gewricht dik, rood, pijnlijk en niet goed te gebruiken.

Soms heeft iemand bijna geen klachten, terwijl er wel sprake is van infectieuze artritis.

Diagnose

De diagnose infectieuze artritis wordt gesteld door de reumatoloog, orthopedisch chirurg of de internist. De arts luistert eerst naar uw klachten en doet lichamelijk onderzoek. Daarna wordt er via een punctie gewrichtsvocht uit het ontstoken gewricht gehaald. Dit gaat naar het laboratorium voor verder onderzoek op bacteriën. Jicht en pseudojicht kunnen ook dikke, rode en pijnlijke gewrichten veroorzaken. Door het gewrichtsvocht te onderzoeken, kan dit worden uitgesloten. Daarnaast wordt er een bloedonderzoek gedaan om te onderzoeken of er bacteriën in het bloed aanwezig zijn.

Behandeling

De behandeling van infectieuze artritis bestaat uit een antibioticakuur. Eerst in het ziekenhuis via een infuus en daarna thuis met tabletten. Daarnaast wordt het besmette gewrichtsvocht uit het gewricht gehaald door middel van puncties of door een kijkoperatie. De arts kan ook pijnstillers voorschrijven tegen de pijn. 

Meestal reageert het lichaam snel op de behandeling met antibiotica en zijn de klachten binnen een paar weken helemaal verdwenen.