“Prachtige anekdotes kwamen voorbij, we hebben veel gelachen”

Zingeving, daar draait het om in het werk van Gerrie Slütter-Peterkamp. Als geestelijk verzorger heeft zij gesprekken over levensvragen met patiënten, van mens tot mens. Ze wil vanuit gemeende interesse weten wat voor hen belangrijk is. Ze luistert, gaat in gesprek en leeft mee. Werk met een traan, maar zeker ook met een lach. Gerrie vertelt over een herinnering aan een hoogbejaarde patiënt: “Onze gesprekken vol humor gaven rust en maakten zijn ziekenhuistijd prettiger.” 

De hoogbejaarde patiënt had een ontsteking van een nieuwe heup. Hij mocht het bed niet uit en was wat moeilijk in de omgang. Totdat Gerrie bij hem kwam. Haar komst maakte wat los. “Meneer was wat brommerig over de boeken die de zorgassistent na het schoonmaken in de vensterbank had gezet”, vertelt Gerrie. “En over de maaltijden. Ik luisterde en wist wat meneer wilde eten: spinazie met gehaktballen. ‘Hoe weet u dat?’,  reageerde hij verbaasd. ‘Door goed te luisteren’, antwoordde ik. Ik kom niet om te handelen, maar ga open het contact aan. Een patiënt voelt dat.”

Ertoe doen

Het is Gerries tweede natuur om aan te voelen wat iemand écht nodig heeft. Ze had direct een klik met de patiënt en vele gesprekken volgden. “Meneer was dominee en hoogleraar en vertelde mij vol humor over zijn leven, boeken en het geloof.” Gerrie zag de patiënt tijdens hun gesprekken zichzelf worden. “Hij lag anders in bed toen ik wegging, onze gesprekken deden ertoe voor hem. Prachtige anekdotes kwamen voorbij waarom we veel hebben gelachen. Zo vertelde hij over een uitvaart die hij had verzorgd voor iemand van hoog aanzien. De nabestaanden waren zo tevreden dat ze hem geld wilden geven. Dat mocht hij als dominee niet aannemen. Dus hij verwees hen naar een winkel omdat zijn stofzuiger kapot was. ’s Avonds fietste hij naar huis met de stofzuiger achterop zijn fiets. Ik zie hem nog zo fietsen! Ook wilde hij voor mij een bepaald boek kopen als hij uit het ziekenhuis was. Het boek bleek niet meer te verkrijgen, maar hij stuurde me wel een kaartje om dat te laten weten. Zo hartverwarmend!”

Voor iedereen

De patiënt verliet na zes weken het ziekenhuis en nog geen jaar later kwam hij langs om zijn vrouw te bezoeken, die was opgenomen. Hij keek Gerrie aan en herkende haar direct. “’Wat hebben wij een plezier gehad en gelachen’, was het eerste dat hij zei. “Mensen zeggen wel eens dat ik zwaar werk heb. Natuurlijk zijn er geregeld tranen tijdens gesprekken, maar het is zo mooi dat je patiënten een vrijplaats kunt geven om over hun leven te praten. Er te zijn voor iedereen, ongeacht iemands geloofsovertuiging of achtergrond. Ik voel me bevoorrecht dat ik naar persoonlijke verhalen mag luisteren en mensen het gevoel kan geven dat ze ertoe doen.” 

Geestelijke verzorging SKB

Een ziekenhuisopname doet niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal wat met patiënten. Patiënten in het SKB kunnen behoefte hebben aan een gesprek over de zin en betekenis van wat hen is overkomen of over het leven zelf. De twee geestelijk verzorgers van het SKB zijn ervaren en geschoold in luisteren en meedenken, bijvoorbeeld bij verdriet, angst of onzekerheid. Ook is er een Stiltecentrum, een ruimte waar het mogelijk is 24 uur per dag rust en stilte te vinden.