“Mijn leven stond op de kop. Ik was nog nooit in het ziekenhuis geweest”

Gonnie kreeg de diagnose hartfalen en longkanker

Gepubliceerd op: 14 juni 2021

Van het ene op het andere moment veranderde Gonnie Meekes-Hofman uit Neede van een actieve vrouw in iemand die extreem benauwd was. Ze bleek te lijden aan hartfalen. Tegelijkertijd werd ze geconfronteerd met de diagnose longkanker. Het heeft een grote impact op het leven van haarzelf en haar man. Maar de actieve, sociale Gonnie voelt zich goed. “Als het zo blijft, kan ik hiermee leven.”

Het begon in oktober 2020. Gonnie was benauwd en kortademig. De huisarts dacht aan bronchitis en gaf medicatie. Na drie dagen was het nog niet beter.

“Mijn enkels werden dik en ik werd steeds benauwder. Ik wist dat het niet goed was. Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik direct zuurstof toegediend en werd ik onderzocht. De doorbloeding in de linker harthelft bleek niet goed te zijn. Hierdoor ontstond vochtophoping bij de longen.” Daarna ging alles in rap tempo en kwam Gonnie in een molen waarin je niet wilt zitten. Ze was ineens hartpatiënt en er volgde meer slecht nieuws: ze bleek een vlekje op de longen te hebben. “Dit alles hakte er ook bij mijn gezin behoorlijk in.”

Actief

Later bleek dat er al eerder kleine symptomen waren. Tijdens zomervakanties in de grotten van Kroatië en Oostenrijk kreeg ze een vervelend gevoel in de benen. “Maar toen ik terugkwam, liep ik hier gewoon de vierdaagse”, vertelt de gezellige Gonnie. “Ik ben altijd actief geweest en in mijn familie komen ook geen hartklachten voor. Wel heb ik gerookt, maar vorig jaar besloot ik te minderen en een aantal weken voordat ik opgenomen werd, ben ik helemaal gestopt.”

Chemo en bestraling

Dankzij medicatie voelde Gonnie zich na een paar dagen in het ziekenhuis veel beter. Toch moest ze tien dagen blijven. “Ik was nog nooit opgenomen geweest! Ja, als kind voor mijn amandelen. Na de cardioloog kwam ook de longarts. Er werd aangegeven dat de behandeling van longkanker voorrang had. Na verschillende onderzoeken werd besloten dat ik chemokuren in Winterswijk en bestraling in het ziekenhuis in Enschede kreeg.” Gonnie is erg te spreken over de begeleiding in beide ziekenhuizen. “Die is grandioos! Ik was ontzettend blij dat mijn dochter bij alle gesprekken was. Ze maakte notities of nam het op. Ik kreeg niets mee, er kwam veel over me heen. Iedereen in het ziekenhuis is persoonlijk betrokken en kundig. Ik was echt in goede handen.”

Zorg op afstand

Dankzij thuismetingen weet Gonnie precies hoe het met haar gaat. Dagelijks verstuurt ze de waardes van de bloeddruk, de polsslag en het gewicht digitaal via een app op de iPad naar het ziekenhuis. De verpleegkundig specialist van de hartfalenpoli bekijkt de gegevens op afstand. “Ik houd me goed aan zoutarm eten. Bij afwijkende waarden word ik direct gebeld door een verpleegkundige van NAAST met wie het ziekenhuis samenwerkt. We hebben de meetmomenten afgebouwd, maar ik vind het prettig dat ze me nog in de gaten houden. Dat geeft me rust. Het is erg fijn dat ik voor het meten niet elke keer naar het ziekenhuis hoef. Dan kan de arts tijd besteden aan andere mensen die dat nodig hebben.”

Onzekerheid

Na een tijd met chemo, bestraling en medicatie is het wachten op de resultaten. Ondanks de onzekerheid, voelt Gonnie zich goed. “Zoals ik me nu voel, kan ik ermee leven. Ik heb goede medicijnen voor hartfalen en voel me prima. De afgelopen periode voelde onwerkelijk. Ik ben niet ziek geweest van de chemo en ben mijn haren niet kwijt geraakt. Ondanks dat ik me goed voel, ben ik voorzichtig. Ook heb ik al die tijd bijna niemand gezien door mijn ziekte en corona. Maar ik ben overladen met bossen bloemen, cadeaus en lieve berichten. Daar ben ik erg dankbaar voor.”

Beweging

Door veel te wandelen en fietsen is Gonnie altijd in beweging gebleven en bouwt ze haar conditie weer op. “Heerlijk, dan is mijn hoofd echt leeg. Waar ik het meest naar uitkijk straks? Dat ik de kleinkinderen weer kan zien! En ik kijk er ook naar uit dat ik weer naar de sportschool en het koor kan of gezellig met vriendinnen op het terras kan zitten. Maar een patatje dubbele mayo, dat zit er niet meer in!”

Zorg op afstand bij hartfalen

In het SKB willen we de zorg voor onze patiënten continu verbeteren en vernieuwen. Daarnaast hebben we te maken met een toenemende zorgvraag. Sinds 2019 bieden we digitale zorg op afstand bij hartfalen aan. Dit levert grote voordelen op voor iedereen, vertelt verpleegkundig specialist cardiologie Marianne de Boer. “Ik ontvang nu doorlopend informatie over de gezondheid van patiënten in plaats van eens in de paar maanden tijdens een afspraak in het ziekenhuis."

"Dat betekent dat ik een groot aantal patiënten tegelijk kan controleren én dat er meer ruimte is voor preventie. Het voordeel van onze samenwerking met NAAST en thuiszorg is dat we sneller kunnen ingrijpen als de gezondheid van een patiënt verslechtert. We kunnen de medicatie goed instellen en leefstijladvies geven. Vaak kan de behandeling zelf in de thuissituatie worden gegeven, wat minder belastend is voor de patiënt. Wat we zien is dat het aantal zorgafspraken op de poli is verminderd en dat patiënten de zorg laagdrempelig vinden. Ze voelen zich meer betrokken bij hun behandeling. Met de metingen en het leren herkennen van signalen krijgen patiënten meer grip op hun leven.”

Verpleegkundig specialist Cardiologie, Marianne de Boer: BIG nummer 29059485030.