Kennismaken met de logopedisten

Logopedie is een breder vak dan je denkt. “Als wij in onze omgeving vertellen dat we logopedist zijn, denken veel mensen dat we werken met kinderen met spraak- en taalproblemen”, vertellen de logopedisten. In werkelijkheid werken ze met alles dat te maken heeft met stem, spraak, taal, gehoor en slikken. “We komen op verschillende verpleegafdelingen en hebben spreekuren op de polikliniek. We werken het meeste met patiënten van Neurologie, Longgeneeskunde, de Intensive Care, Geriatrie, Chirurgie en Kindergeneeskunde. Daarnaast zien we regelmatig patiënten die in een revalidatietraject zitten. De meeste patiënten die we zien hebben een beroerte gehad. Zij kunnen moeite hebben met taal, spraak of slikken. Vooral het onderzoeken en trainen van het slikken is een groot deel van ons werk. Wij kijken hoe patiënten veilig kunnen eten en drinken. Hiervoor moet eten en drinken soms aangepast worden, zodat ze zich niet verslikken. Bijvoorbeeld meer vloeibaar eten en drinken of juist niet. Je vaak verslikken kan bijvoorbeeld een longontsteking als gevolg hebben.”

Van jong tot oud
Logopedisten zijn standaard betrokken bij baby’s die geboren worden voor 37 weken. “We kijken dan naar de drinktechniek van de baby en adviseren ouders hoe ze hun baby zo goed mogelijk kunnen voeden. We kunnen het ene moment een kindje van een paar dagen oud op schoot hebben en daarna bij een oudere patiënt taalonderzoek uitvoeren. Deze patiënten komen bijvoorbeeld via de geriater (specialist ouderengeneeskunde) bij ons. Wij kijken of we kenmerken zien in de achteruitgang van taal die passend zijn bij dementie.” Verder zijn de logopedisten veel te vinden op de polikliniek Keel-, Neus- en Oorheelkunde. Daar doen ze stem- en gehooronderzoeken. “We komen ook regelmatig op de Intensive Care. Patiënten die aan de beademing hebben gelegen, kunnen bijvoorbeeld moeite hebben met slikken.”

Waardevol werk
Het werk is niet alleen veelzijdig, maar ook erg waardevol. “Ons vak draait voornamelijk om communicatie. Als patiënten niet meer kunnen spreken of dingen niet meer begrijpen, merken ze pas hoe belangrijk dit is. We onderzoeken en behandelen de taalstoornissen. Samen met de patiënt zoeken we naar manieren om te communiceren. Denk hierbij aan gebaren, aanwijzen of typen. Als het nodig is zetten we ondersteunende communicatiehulpmiddelen in. Het is mooi om te zien hoe patiënten stappen maken en zichzelf weer kunnen uiten. Dat tovert vaak een lach op hun gezicht en ook op die van ons.” 

Oog voor de patiënt
Het is een cliché, maar ook voor de logopedisten is geen dag hetzelfde. “We zijn allemaal allround maar hebben ook onze specialisaties. Zo doet de een wat meer met slikproblemen en de ander meer met taal. Daardoor vullen we elkaar goed aan. Het belangrijkste is dat we allemaal écht oog hebben voor de patiënt. Dat is toch waar het om draait”, sluiten ze af.