Ik nam zelf het initiatief om aan mijn herstel te werken

Toen René zich in februari vorig jaar met hoge koorts bij de huisarts meldde, gingen daar alle alarmbellen af. René vertelt: “Die koorts had ik al een paar dagen, maar ik kon sinds die ochtend ook niet meer plassen. Mijn bloeddruk bleek heel laag te zijn en mijn ontstekingswaarden ontzettend hoog. Daarom ben ik meteen met een ambulance naar de Spoedeisende Hulp van het SKB gebracht.” 

Bloed op kweek

René werd opgenomen bij de Intensive Care (IC) en zijn bloed werd op kweek gezet. Hij had heftige koortsaanvallen en lag naar eigen zeggen “te rammelen in bed”. De volgende ochtend bleek uit de uitslag van het bloedonderzoek dat hij streptokokken (groep A) in zijn lichaam had. Dit zijn bacteriën die verschillende ziekten kunnen veroorzaken. De situatie was levensbedreigend. René: “Ik kreeg meteen antibiotica via een infuus. Ik hield veel vocht vast en mijn nieren bleken niet meer te werken. Daarom werd ik aan een mobiel dialyseapparaat gelegd.” 

Thuis in het SKB

De artsen wilden hem overdragen naar de dialyseafdeling in het ziekenhuis in Enschede. “Maar dit wilde ik niet, want ik voel me thuis in het SKB”, vertelt René. “Bovendien heeft mijn vrouw geen rijbewijs, dus die zou me dan niet kunnen bezoeken.” De artsen stonden open voor zijn argumenten en regelden dat René gedialyseerd kon worden bij Elyse Klinieken in Winterswijk. “Ik was heel dankbaar dat dit mogelijk was en dat de artsen rekening hielden met mijn wensen. De samenwerking tussen Elyse en het SKB verliep ook erg goed.”

Knauw gekregen

René werd vanaf de IC verplaatst naar de verpleegafdeling en werd vanaf daar om de dag naar het dialysecentrum gebracht. Na een paar keer dialyseren en vocht afpompen leek het erop dat zijn nieren zich herstelden. Dat herstel zette door, zodat hij nu geen dialyse meer nodig heeft. Na drie weken in het ziekenhuis mocht hij naar huis. Hij moest nog wel een maand lang antibiotica, daarvoor kwam de thuiszorg elke dag. René: “Dat was top geregeld door het SKB. Mijn lichaam heeft wel een flinke knauw gekregen. Voor ik ziek werd, sportte ik een paar keer per week. Nu kwam ik alleen schuifelend achter een rollator vooruit.” 

Zelf aan je herstel werken

Hoewel hij zich nog heel zwak voelde en het verleidelijk was om in bed te blijven liggen, besloot René om dat niet te doen. “Vanaf de eerste dag ben ik op de normale tijd opgestaan. Bij mijn vaste sportschool heb ik voorzichtig mijn conditie weer opgebouwd. Ik denk dat het heel belangrijk is om als patiënt zelf het initiatief te nemen en aan je herstel te werken. Pas als dat niet lukt, moet je hulp vragen.” Dat heeft René zelf ook gedaan. “Na een paar maanden merkte ik dat ik niet verder vooruitging. Dat was een moeilijk moment. Ik wilde mijn werk als Technisch adviseur Lift- en Transporttechniek weer opbouwen en ik was gefrustreerd dat dit niet lukte. Toen ik dit aangaf bij mijn internist, kon ik meedoen aan een revalidatietraject.” 

‘Het klinkt gek, maar ik heb met veel plezier op de IC gelegen’

Krullen kwijt

Inmiddels heeft René dat revalidatietraject afgerond. Hij is nog niet helemaal de oude, maar gaat elke dag iets vooruit. “De nierfunctie is niet op het oude niveau, maar ongeveer op 44%. Daar zal het bij blijven. Verder vind ik het jammer dat ik mijn krullen ben kwijtgeraakt, waarschijnlijk door de medicatie. Maar gelukkig heb ik al mijn ledematen nog!” René is erg te spreken over de zorg die hij bij het SKB heeft gehad. “Op elke afdeling ben ik super behandeld: heel professioneel, maar wel met oog voor de menselijke maat. Iedereen hield zoveel mogelijk rekening met mijn ritme en met wat ik fijn vond. Het klinkt misschien gek, maar vooral op de IC heb ik met plezier gelegen. Ze gingen daar heel ontspannen met me om en er was ook ruimte voor humor. Dat helpt echt in zo’n zware tijd.” 

Wat is de groep A-streptokok-bacterie?

De groep A-streptokok is een bacterie die ontstekingen kan geven in je lichaam, zoals in de keelof op de huid. Soms gaat de bacterie dieper het lichaam in, bijvoorbeeld in de longen of hersenen of in het bloed. Meestal word je niet erg ziek door de groep A-streptokok-bacterie. Je kan dan klachten krijgen als keelpijn of oorontsteking. Maar als de bacterie dieper in je lichaam gaat, kun je wel erg ziek worden. Je krijgt dan bijvoorbeeld longontsteking, bloedvergiftiging of en hersenvliesontsteking. De groep A-streptokok-bacterie kun je krijgen door druppeltjes in de luch, bijvoorbeeld als iemand met de bacterie hoest, niest of hard  praat of door iemand aan te raken die de bacterie heeft. Als je besmet bent met de bacterie, duurt het ongeveer drie dagen voordat je ziek wordt. (bron: thuisarts.nl)