"Ik kan in de laatste fase iets voor iemand betekenen"

Roelie is aanspreekpunt voor artsen en verpleegkundigen en iedereen die met orgaan- en/of weefseldonatie te maken krijgt. “Ik zorg dat alles rondom donatie goed verloopt. Mijn taken zijn divers; van onderwijs aan collega’s tot zorgen dat alle documenten en werkwijzen over orgaan-en weefseldonatie kloppen. Na afloop van een donatie evalueer ik alles met de artsen. En is er een donatie, dan ondersteun ik hierbij.”

Kans van 1 op 200

“De kans dat je zelf een orgaan nodig hebt, is veel groter dan de kans dat je een orgaan kunt afstaan”, vertelt Roelie. Er is maar een kans van 1 op 200 dat je na overlijden en toestemming orgaandonor kan worden. “Een patiënt komt alleen in aanmerking voor orgaandonatie als hij op de Intensive Care (IC) aan de beademing ligt en/of hersendood is. Dan beoordelen de artsen samen of diegene in aanmerking komt voor orgaandonatie. Voordat de procedure in gang wordt gezet, zijn er al veel vooronderzoeken gedaan. Dat komt zo’n één keer per jaar voor bij het SKB. Het doneren van weefsel gebeurt ongeveer vijftien keer per jaar. Denk aan huid bij brandwonden, oogweefsel voor ernstige oogproblemen of botweefsel bij botkanker.”

Elk orgaan een aparte auto

Als een patiënt organen kan afstaan, komt een orgaandonatiecoördinator naar ons ziekenhuis. Diegene heeft de leiding en ondersteunt de arts en de verpleegkundigen. Roelie: “Mijn taak is om te kijken of alles goed verloopt. Als de donatie doorgaat, komt een team van gespecialiseerde chirurgen naar ons ziekenhuis die de organen uitnemen. Voor elk orgaan staat een aparte auto met chauffeur klaar die het orgaan zo snel mogelijk naar het ontvangende ziekenhuis brengt. Dat vind ik heel indrukwekkend.”

Familie continu betrokken

“Familie is enorm belangrijk”, vertelt Roelie. “Als iemand orgaandonor is, gaat de arts eerst in gesprek met de familie. Want zij moeten na het overlijden verder. We houden de familie van elke stap op de hoogte. De familie kan altijd terecht bij een IC-verpleegkundige. Na afloop heeft de familie een gesprek met de arts en/of de orgaandonatiecoördinator over hoe alles gegaan is. Ook krijgt de familie – als zij dit wil – een bedankbrief waarin staat waar de organen zijn terechtgekomen. Geen namen, maar wel man of vrouw en wat er is getransplanteerd. Veel familieleden vinden dit fijn.”

Donorregister

Sinds 1 juli 2020 staat iedereen vanaf 18 jaar in het Donorregister. “Hierin kun je aangeven wat je wilt als het gaat om orgaan- en weefseldonatie. Maak je geen keuze, dan staat er ‘geen bezwaar’ en geef je toestemming voor donatie”, vertelt Roelie. De arts bespreekt met de familie wat in het Donorregister staat. Als de familie zeker weet dat de overledene geen donor wilde worden, kan zij dit bespreken met de arts. “Ik raad iedereen aan om het Donorregister in te vullen en dit te bespreken met je naasten. Als iemand plotseling overlijdt, is het voor de familie fijn om te weten wat iemands wens is.”  

"Ik raad het iedereen aan om het Donorregister in te vullen en dit te bespreken met je naasten"

Orgaandonatie is levensreddend

Roelie: “Ik vind donatiecoördinator een dankbare en boeiende functie. Ik kan in de laatste fase iets voor iemand betekenen. Maar ook voor de ontvanger van een orgaan of weefsel, betekent het veel. Met weefseldonatie krijgt iemand kwaliteit van leven terug. Orgaandonatie is levensreddend. Veel mensen die een orgaan ontvingen, zeggen: ‘mijn tweede leven begon toen ik mijn orgaan kreeg’. En de dankbaarheid van de familie, dat de organen van hun geliefde bij iemand zijn terechtgekomen die hierdoor wel verder kan leven. Ja, dat vind ik bijzonder.”